ok

سایت گل – عادل فردوسی‌پور باز هم گزارشی داشت که تفاوت سطح او با بسیاری از گزارشگران فعلی را نشان می‌داد. او در طول بازی نکات جالبی را مطرح کرد که به آنها می‌پردازیم:

صفر: محسن بنگر رو خیلی‌ها میگن به دلیل هم‌استانی بودن با رویانیان به ترکیب اصلی برگشته!

عادل فردوسی‌پور در همان لحظاتی که مسابقه آغاز نشده بود طعنه به مدیرعامل پرسپولیس را آغاز کرد که البته این طعنه‌ها ادامه نیافت.

5: اوج بی‌سلیقگی سازمان لیگ اینه که چند بازی هم‌زمان با این مسابقه برگزار میشه. شاید مربیان و بازیکنان اون بازی‌ها هم درگیر این بازی باشن.

فردوسی‌پور بدون تعارف‌های رایج انتقاد شدید خود را مطرح می‌کند. اگر گزارشگر دیگری بود شاید می‌گفت « شاید بهتر این بود که مسابقات در زمان دیگری برگزار شوند». اما عادل معمولا انتقادات خود را بی‌پروا مطرح می‌کند، مگر انتقاد از همکاران خود را!

9: این‌جا چند نفر داربی‌نباز داریم. البته شهرآوردنباز!

هنگامی که واژه شهرآورد به‌جای داربی ساخته شد، به این نکته ساده توجه نشد که قرار است این کلمه در ترکیب‌های مختلفی به کار برود؛ گذشته از آن که این معادل از نظر معنایی هم صحیح نیست!

10: نکونام و قلعه‌نویی قطعا فارسی صحبت می‌کنن. قابل توجه مهدی رحمتی!

حس طنز فردوسی‌پور بسیار به کمکش می‌آید و او البته حرف‌هایش را بدون هیچ مشکلی می‌زند.

18: داوران شهرستانی بیشتر دربی رو قضاوت کردن تا تهرانی‌ها.

او حافظه خوبی هم دارد و می‌تواند از این حافظه بهره بگیرد.

24: بازی این‌طوری ادامه پیدا کنه من نگران فرانکو بارزی هستم که خوابش نبره این پایین!

24 دقیقه از زمان مسابقه گذشته و هنوز نمایی از کاپیتان فوق‌العاده محبوب میلان که در ورزشگاه آزادی حاضر است ندیده‌ایم. فردوسی‌پور هم از حس طنزش برای تاختن به دیدار سرد دو تیم استفاده می‌کند و هم این که به شکلی غیرمستقیم به کارگردان می‌گوید نمایی از بارزی نشان دهد؛ ضمنا اگر فیلم‌بردارها او را پیدا نکردند او «این پایین» است.

36: کلی طرفداران از این حرکت (دریبل زدن نیلسون) خوشحال میشن. این تنها مایه خوشی هواداران بوده در این مسابقه.

اعتراض فردوسی‌پور به مسابقه تمامی ندارد. هر چه باشد سلیقه مردم با تماشای مسابقات جذاب خارجی باید بالا رفته باشد که ظاهرا اوضاع به گونه دیگری است!

39: همکاران یه نما از فرانکو بارزی و کارلوس کی‌روش بدن ببینیم در چه شرایطی بازی رو تماشا می‌کنن. اصلا نگاه می‌کنن بازی رو آیا؟

فردوسی‌پور که از همه انتقاد می‌کند در برابر همکارانش انتقادهای بسیار ملایمی انجام می‌دهد و آن را هم در لفافه انتقاد از مسابقه می‌پوشاند. 39 دقیقه از بازی گذشته و کارگردان نمایی از این اسطوره میلان و ایتالیا به نمایش نگذاشته بود. او فرانکو بارزی را هم مدتی پیش پیدا کرده بود چون توانست به سرعت پس از انتقاد عادل او را نشان دهد. اگر کارگردان همکار فردوسی‌پور نبود او انتقاد را با چه لحنی مطرح می‌کرد؟

40: کسی نیست به محمدرضایی کمک کنه. آرش برهانی هم وسط زمین‌ه الان.

 یکی از مهم‌ترین نکاتی که گزارشگران از آن چشم می‌پوشند این است که حضور در ورزشگاه یعنی توجه به همه جوانب بازی، نه نشستن مقابل نمایشگر و گزارش از روی آن؛ این کار را در استودیو هم می‌توان انجام داد. بسیاری از گزارشگران شهرستانی از این نکته غافلند که می‌توانند به جای طرفداری از تیمشان و تعریف از تماشاگران شهرشان، اطلاعات بسیار خوبی از شرایط ورزشگاه در اختیار بینندگان قرار دهند. فردوسی‌پور توجهش به همه جای زمین بود و بارها نشان داد که تنها به تصویر تلویزیونی بسنده نمی‌کند.

41: محمد نوری قسم می‌خوره که خطا شده. بازیکن‌ها باید مراقب گوش‌های قهرمانی باشن. قهرمانی میگه همینی که گفتم. عصبانی بشه بد عصبانی میشه. لج کنه هم بد لج می‌کنه.

به نظر می‌رسد فردوسی‌پور در زمینه لب‌خوانی به توانایی‌های بالایی دست یافته.

42: با ساعت من دقیقه 42 مسابقه است. البته باید همین حول و حوش باشه.

اشاره عادل به همکارانش که زمان مسابقه را روی تصویر ثبت نکرده‌اند. انتقادات عادل از همکارانش دارد کم‌کم تند می‌شود!

45: رضا حقیقی دیگه این جا جدی‌جدی سه‌کارته میشه!

گزارشگر باید اخبار مسابقه را دنبال کند و این کاری است که عادل به شکل خوبی انجام می‌دهد. این در حالی است که گاهی برخی گزارشگران حتی از نبود بازیکنانی ابراز تعجب می‌کنند که مصدومند یا محروم!

45: از نیمه اول لذت که حتما نبردید. حداقل امیدوارم استفاده کرده باشید!

طعنه‌های عادل ادامه دارد.

50: موقعیت برای بازیکنان پرسپولیس داره... داشت ایجاد می‌شد یعنی!

یکی از نقاط مثبت بزرگ فردوسی‌پور تصحیح جملاتش است. این نکته ساده‌ای است که بسیاری از گزارشگران آن را رعایت نمی‌کنند و هنگامی که جمله‌ای را تا میانه گفته‌اند تلاش می‌کنند به هر شکلی که شده آن را بدون تصحیح به پایان ببرند و همین اتفاقات مضحکی را رقم می‌زند.

51: یه سری کارشناسان داوری با خبرگزاری‌های مختلف مصاحبه کرده‌اند و صحنه دوم رو نظرشون این بوده که پنالتی بود.

فردوسی‌پور بین دو نیمه را به استراحت نگذرانده. یا دست کم همکاری داشته که کارش بررسی خبرگزاری‌ها و دادن اخبار مختلف به او بوده. یکی از بهترین جنبه‌های گزارش‌های فردوسی‌پور سرعت بالای ذهن و کلام اوست. او می‌تواند به سرعت کارهای مختلفی را انجام دهد، و البته کلام سریع او هم باعث می‌شود بتواند خود را با ضرباهنگ مسابقه همراه کند. این در حالی است که یکی از گزارشگرها زمانی که توپ وارد دروازه می‌شود تازه گفتن جمله «فرصت برای تیم فلان» را تمام هم نکرده!

64: کریم بوستانی میره سمت بازیکن‌هایی که خودشون رو گرم می‌کنن. تماشاگرها بازی رو رها کردن و فرهاد مجیدی رو تشویق می‌کنن.

توجه او به همه جای زمین است و هنگامی که چنین اتفاقی می‌افتد به جای گزارش این که کدام بازیکن توپ را به کدام بازیکن سپرده به حواشی مهم‌تر دیدار می‌پردازد؛ او اطلاعات جامعی از ورزشگاه در اختیار بیننده‌ای قرار می‌دهد که تصاویر این حواشی را نمی‌بیند.

88: سخته دو تیم در بازی رفت و برگشت گلی نزنن که استقلال و پرسپولیس این کار رو با شایستگی انجام دادن.

تماشای فراوان دیدارهای خارجی به او این فرصت را می‌دهد که به آسانی مقایسه‌هایی که می‌خواهد را انجام دهد. او می‌داند که دیدارهای حساس در لیگ‌های بزرگ دنیا با گل‌های فراوان همراه است.

91: عادل کلاه‌کج که سابقه دست زدن به ترقه رو داره ترسید و از زمین بیرون رفت.

این جمله هم از گزارشگری برمی‌آید که تمامی مسابقات مهم را تماشا کرده باشد. او بازی سپاهان در لیگ قهرمانان آسیا را به یاد دارد که این اتفاق در آن روی داد. این در حالی است که چند گزارشگر چنان از فوتبال دور هستند که هنوز هم از حضور میشل اسین در پست مدافع کناری در رئال مادرید شگفت‌زده‌اند و حتی اخبار را هم دنبال نکرده‌اند که بدانند او بارها در این پست در تیم ژوزه مورینیو بازی کرده!

91: یه نما از یحیی گل‌محمدی هم بدن خوبه که ببینین چطوری نشسته روی زمین. بیلسایی نشسته بود.

کارگردان دوباره صحنه خوبی از دیدار را از دست می‌دهد. البته گل‌محمدی لحظاتی بعد دوباره این حرکت را تکرار می‌کند!

فردوسی‌پور گزارشش را با انتقاد دوباره از داربی به پایان می‌برد. او احتمالا در ال‌کلاسیکوهای پیش رو به این بازی اشاره‌هایی خواهد داشت.