سایت گل- دربی تهران با تمام هیاهوی آن بدون ردوبدل شدن گلی به پایان رسید تا هم رکورد نباختن های قلعه نویی ، جباری و مهدوی کیا پابرجا بماند و هم یحیی گل محمدی هم در نخستین دربی خود بازنده نباشد .

هرچند که این مسابقه به هیچ عنوان از لحاظ فنی با گذشته های نزدیک دو تیم قابل مقایسه نبود ولی به هرحال قرمزها را زیر ذره بین گل قرار می دهیم ؛

1 – نیلسون کوریا (7 از 10): دروازبان کهنه کار و برزیلی پرسپولیس هرچند که دروازه اش چندان مورد تهدید واقع نشد ولی بجز اواخر بازی که در یک صحنه توپ را به اشتباه نصیب مجیدی کرد ، روی ارسال های بلند آبی ها و جاگیری های خود موفق بود و در عین حال در پوشش پشت سر مدافعان خود و حمایت از آنها هم بدون اشتباه ظاهر شد.

2 – حسین ماهینی (6 از 10): او هم جز یک سهل انگاری در نیمه نخست ، در وظایف دفاعی خود موفق بود و به خوبی زنجیره دفاعی قرمز ها را تکمیل کرد. مدافع بوشهری پرسپولیس سعی کرد در امور تهاجمی هم مشارکت داشته باشد ولی مشخص بود که تاکتیک تیمی دست و بال او را تا حدود زیادی بسته است.

3 – سید جلال حسینی (8 از 10): بی تردید موفق ترین بازیکن پرسپولیس در این بازی بود . در منطقه خود تمام توپهای اول را به خوبی زد و در عین حال پوشش مناسبی هم برای دیگر مدافعان تیمش ایجاد کرد و سید جلال در عین حال تلاش کرد تا از خط دفاع بازی سازی هم بکند ولی فاصله زیاد هافبک ها و مهاجمان و دفاع بلندزن استقلال اجازه این مهم را به او نداد.

4 – علیرضا نورمحمدی (7 از 10): ثابت کرد که گل محمدی در حفظ او برای دربی اشتباه نکرده است. نورمحمدی با وجود اینکه با مهاجمی فیزیکی و بلندقامت چون حاتمی درگیر بود ولی هیچگاه مقابل او کم نیاورد و اجازه خود نمایی به خرید جدید استقلال نداد . علیرضا در امر بازیسازی و بازی روبه جلو اصلا مشارکت نداشت و فقط در عرض پاس می داد.

5 – مهرداد پولادی ( 5 از 10): بدون تعارف از این چپ پای ملی پوش انتظار بیشتری داشتیم. در امر دفاع به جز یک صحنه که مقابل حمودی جاماند خوب بود ولی در مورد حمله به رغم حضور پرتعداد در نیمه زمین حریف نه تنها هیچ حرکت مثبتی انجام نداد بلکه با ارسال های بد خود فرصت های پرسپولیس را به راحتی هدر می داد.

6 – رضا حقیقی (7 از 10) : در اولین دربی خود نشان داد که پرسپولیس درمورد او اشتباه نکرده است . باوجود اینکه مقابل نفرات سرشناسی چون جباری و نکونام بازی می کرد ولی هرگز احساساتی نشد و با آرامش هر چه تمامتر فضای پیش روی مدافعان تیمش را امنیت بخشید. رضا یک بار هم دل به دریا زد و به سمت دروازه حریف شوت زد ولی ...

7 – محمد نوری (6 از 10): در غیاب علی کریمی تنها پاسور مرکز میدان پرسپولیس بود ولی به جای تغذیه مهاجمان به فکر حمله مستقیم و شخصی به قلب دفاع  حریف بود. جنگنده تر از بازیهای قبلی ظاهر شد و چند توپ گیری خوب هم داشت ولی در چند صحنه بی توجهی به بازی سریع و بازیکنان رقیب باعث شد توپهای خود را تقدیم آبی ها کند.

8 – مهدی مهدوی کیا (5 از 10) : تا وقتی خسته نشده بود در انجام وظایف خود نسبتا موفق بود . یکی دو بار به قول عادل فردوسی پور یاد ایام جوانی افتاد و استارت های سریعی زد ولی در مجموع نتوانست کارچندانی از پیش ببرد ضمن اینکه در ارسال های ایستگاهی هم آن مهدی مورد انتظار قرمزها نبود. 3 هفته نداشتن تمرینات میدانی مناسب باعث شد زود خسته شود.

9 – مارکو پروویچ (5 از 10): شاید استدلال عادل فردوسی پور در کم پاس دادن قرمز ها به این هافبک صربستانی درست باشد ولی در زمان هایی هم که صاحب توپ می شد ، چیزی بیشتر از یک بازیکن معمولی نشان نداد . در امر دفاع تیمی البته خوب بود و کمک مناسبی برای پولادی در امر از کار انداختن جناح راست حریف به شمار می رفت.

10 – غلامرضا رضایی (7 از 10) : بهترین عنصر تهاجمی قرمز ها بود که با سرعت و جنگندگی خود چندبار دفاع استقلال را به زحمت انداخت . غلامرضا پرتحرک ترین عنصر غیر مدافع پرسپولیس هم بود که بارها برای حمایت از هم تیمی های خود تا نزدیکی های محوطه جریمه خودی هم عقب آمد . حیف که مکمل خوبی نداشت .

کریم انصاری فر(4 از 10) :در کمال تاسف جوان ترین بازیکن ترکیب پرسپولیس ، بی تاثیرترین بازیکن این تیم هم بود که اگر بگوئیم بود و نبودش هیچ توفیری نداشت سخنی به گزاف نگفته ایم. از حق نگذریم که هیچ فرصت مناسبی توسط هافبک ها برایش فراهم نشد ولی خودش هم تقریبا هیچ حرکتی برای قرار گرفتن در موقعیت مناسب انجام نداد.

در مورد تعویض های گل محمدی هم باید گفت که عادل کلاه کج بعد از سردرگمی یکی دو دقیقه ای تبدیل به یک بازیکن معمولی شد و چیزی بیشتر از مهدوی کیا نشان نداد و هادی نوروزی و محمد قاضی هم آن قدر کم بازی کردند که فرصت ارزیابی دقیق از عملکردشان فراهم نشد.